بررسی آزمایشگاهی رفتار خاک رس تقویت شده با ژئوتکستایل

برای ارزیابی رفتار خاک چسبنده تقویت شده با ژئوتکستایل، 144 آزمایش فشاری محصور نشده و 72 آزمایش تحکیم نشده زهکشی نشده - UU سه محوری انجام شد.مقدار رطوبت خاک در طول قالبگیری، تراکم نسبی، نوع خاک،فشار محصور شده ،نوع و تعداد لایه های ژئوتکستایل، متفاوت بودند به طوری که رفتار نمونه را بتوان مورد بررسی قرار داد.طبق نتایج، همچنان که مقدار رطوبت افزایش می یابد، مقاومتنهایی هر دو نمونه تقویت شده و تقویت نشده کاهش می یابد و کرنش محوری در شکست افزایش می یابد. علاوه بر این، با افزایش تراکم نسبی، مقاومت نهایی نمونه و کرنش محوری در شکست افزایش مییابد، در حالی که مقاومت نسبی نهایی کاهش می یابد. مقاومت نسبی نهایی، مقاومت نسبی نهایی نمونه های تقویت شده به نمونه های تقویت نشده است. برای خاک های با شاخص خمیری کم،علت اصلیافزایش مقاومت ،افزایش در چسبندگی نمونه های تقویت شده است. با این حال، در خاک های با شاخص خمیری بالاتر،همچنان که تعداد لایه های ژئوتکستایل افزایش می یابد،زاویه اصطکاک داخلی نمونه های تقویت شده افزایش می یابد

کلیدواژه ها:

آزمایش تحکیم نشده زهکشی نشده - UU سه محوری ، آزمایش فشاری محصور نشده ، خاک چسبنده تقویت شده ، شاخص خمیری ، ژئوتکستایل