بررسی آسیب پذیری بناهای تاریخی و مصالح بنایی وارائه راهکارهای مقاوم سازی آنها

بناهای شاه تاریخی از آثار باشکوه و زیبای تاریخی فرهنگی ایران می باشد. این بنا ها از گنبد و و مناره های زیبا وتشکیل شده است. باتوجه بهمناطق لرزه خیز ایران وبه خصوص مناطق با خطر نسبی زلزله زیاد و خیلی زیاد و زلزله های زیادو با توجه به وجود گسلهای متعددی در این مناطقو همچنین اهمیت این بناها از لحاظ تاریخی، فرهنگی و گردشگری، مقاوم سازی این بناها یکی از مسائل مهم و قابل توجه می باشد. نظر به اینکهمصالح مصرفی در این بناهااز نوع مصالح بنایی با قدرت چسبندگی پایین می باشد و همچنین با توجه به سوابق آسیب پذیری این بناها در برابر زمینلرزه های قبلی مانند زلزله بم وتخریب ارگ بم و........ به نظر می رسد که این بناها در مقابل زلزله های نسبتاً شدید ضعیف باشد.هدف مادراین تحقیق بررسی میزان آسیب پذیری بناهای تاریخی وتحلیل عملکردمصالح بکاررفته درساخت این بناها می باشد که ضمن تقسیمبندی ساختمانهای بنایی باتوجه به آیین نامه 2800 مقررات ملی ساختمان وتفسیر آنها واشاره به تاریخچه ساخت ساختمان های بامصالح بناییویژگی های مهم یک ساختمان جهت مقاومت درمقابل زلزله ارائه می شود وپارامترهایی نظیر ویژگی های مصالح ومیرایی ساختمان ، ویژگی تغییرمکان پذیری اجزای ساختمان در برابر بارهای وارده ،کیفیت ساخت،ماهیت نیروی زلزله موردتحلیل وبررسی قرار می گیرد ودرادامه راهکارهاییجهت مقاوم سازی این بناها که هم اکنون اجرا می گردد ارائه می گردد.

کلیدواژه ها:

مقاوم سازی ، مصالح بنایی ، بناهای تاریخی ، نیریوی زلزله