ارزیابی شکم دادگی ستون های سنگی مسلح در زیرخاکریز مسلح با بستر خاک سست CH

ساخت خاکریزهای مسلح بر روی خاک های خیلی نرم و اشباع، نیازمند بهره گیری از روش های بهسازی خاک بستر از جمله تسلیح خاک با گروه ستون های سنگی می باشد. بدلیل اینکه اینگونه خاک ها دارای تکیه گاه جانبی کافی نمی باشد، ساخت و کاربرد ستون های سنگی مرسوم بادرنظر گرفتن مقاومت برشی زهکشی نشده کم این خاک ها، تقریباً غیرممکن است. این مشکل می تواند توسط پوشش مصالح ستون توسط ژئوسینتتیک ها حل شود. این تحقیق با استفاده از نرم افزار ABAQUS، به صورت سه بعدی و بادرنظر گرفتن مدل رفتاری موهر-کولمب برای خاکریز مسلح، ستون های سنگی و Cam-Clay اصلاح شده برای بستر سست CH انجام گردید. برای رسیدن به نشستی مجاز و یکنواخت، ستون های سنگی در محدوده 6 متری از مرکز بسمت پنجه خاکریز مسلح قرار گرفتند و پارامترهای ثابت شامل: فاصله ستون های سنگی 2/5D (2متر)، طول ستون های سنگی 31/25D (25 متر) و پارامتر متغیر، درصد تسلیح ستون های سنگی برحسب درصدی از طول ستون های سنگی می باشد. با توجه به ارزیابی تدثیر پارامترها بر عملکرد خاکریز های مسلح مشاهده گردید که افزایش طول تسلیح ستون های سنگی تا 70% طول ستون ها بر پایداری خاکریز اثر گذار بوده و 53% الی 68% از شکم دادگی ستون های سنگی میکاهد. همچنین با افزایش طول تسلیح ستون های سنگی، با گذر زمان انتقال نقطه دارای شکم دادگی حداکثر به تراز پایین تر بوقوع می پیوندد، که در راستای پایداری خاکریز مسلح می باشد.

کلیدواژه ها:

خاکریز مسلح ، ستون های سنگی مسلح ، ژئوسینتتیک ، المان محدود