ارزیابی پایداری دیوارهای حائل بتنی طره ای تحت اثر بارهای لرزه ای

دیوار حایل به عنوان بخش جدایی ناپذیر شریان های حیاتی در سرتاسر جهان، امروزه به طور گسترده در بنادر، گودبرداری جادهها، پل ها و ...مورد استفاده قرار می گیرد. پایداری و مقاومت این دیوارها در برابر رانش جانبی خاک و سایر نیروهای خارجیتوسط مقاومت خمشی آنها و عمق نفوذشان در خاک تأمین می شود. در شرایط دینامیکی رفتار این دیوارها به مشخصات هندسی ومکانیکی خاک و دیوار, اثرات اندرکنش خاک و دیوار و همچنین طبیعت حرکات ورودی بعنوان عوامل دینامیکی, بستگی دارد .روشهای کلاسیکی که تاکنون در زمینه تحلیل دینامیکی دیوارهای حائل ارائه شده نظیر روش مونونوبه-اکابه, مستقیما قابل کاربردبرای تمامی دیوارهای حائل نبوده و بایستی در آنها تغییراتی اعمال شود که اینکار باعث ایجاد تقریبات قابل ملاحظه و تخمین هایمتفاوتی خواهد شد. هدف اصلی این تحقیق ارزیابی قابلیت اطمینان پایداری دیوار های حائل بتنی طره ای تحت اثر بارهای لرزه ایبراساس پارامتر های ژئوتکنیکی خاک اطراف دیوار ، ارتفاع دیوار و بیشینه زلزله می باشد . روش انجام تحقیق توسط مطالعاتکتابخانه ای و همچنین تحلیل و طراحی توسط نرم افزار Plaxis می باشد . نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که با افزایش پارامترهای مقاومتی خاک اطراف دیوار حایل طره ای نظیر مدول الاستیسیته و زاویه اصطحکاک داخلی ، نشست های این نوع دیواردر برابر شتاب ناشی از زلزله کاهش می یابد . با افزایش زاویه اصطحکاک داخلی خاک ساختگاه دیوار حایل طره ای به میزان 33 به39 درجه ، تغییر مکان خاک اطراف دیوار حایل به مقدار0/0002 متر کاهش می یابد . همچنین با افزایش ارتفاع دیوار حایل طره ای تنش های وارده بر دیواره ی آن افزایش می یابد ، بطوریکه با افزایش ارتفاع دیوار به میزان 2 متر ، تنش های ایجاد شده تحتنیروی زلزله حدود 14 کیلونیوتن بر متر مربع افزایش می یابند . در هنگام وقوع زلزله ، دیوارهای حایلی که بر روی خاک نوع 4 قراردارند نشست کمتری نسبت به دیوارهایی دارند که بر روی خاک نوع 2 واقع شده اند. با افزایش میزان بیشینه زلزله ، تغییر مکان دیوارحایل و خاک اطراف آن افزایش می یابد .

کلیدواژه ها:

تغییر مکان ، پارامتر ژئوتکنیکی ، روش اجزاء محدود ، زلزله ، دیوار حایل طره ای