نقش آزمونهای استخدامی در فرایند انتخاب علمی داوطلبان برای تصدی مشاغل در سازمان ها (با تاکید بر مسئولیت مراکز کاریابی)

یکی از وظایف اساسی مدیران منابع انسانی سازمان های فعال در کشورمان، انتخاب مناسب ترین افراد برای تصدی مشاغلی است که بلامتصدی هستند. این نقش در سازمان های بالنده ، موفق و در حال رشد شناخته شده است و مدیران این سازمان ها می دانند از جمله عوامل انسانی موثر در اثر بخشی سازمان محل کارشان، انتخاب درست کارکنان مورد نیاز می باشد. ضمناً آنان می دانند که ؛ فرایند انتخاب علمی کارکنان پیچیده، تخصصی و لازمه دستیابی به بهره وری بهینه سازمانی است و بنابراین برای ادامه اثر بخش حیات سازمان، واجد اهمیت بسیار می باشد. به همین دلیل، مدیران این سازمان ها تلاش می کنند با مفاهیم، روش ها و فنون برنامه ریزی نیروی انسانی آشنا شوند. از طرف دیگر، چون با تعریف ، انواع و کاربردهای گوناگون آزمون های استخدامی ( درحد اطلاعات عمومی) آشنا هستند می دانند که تهیه و میزان کردن آزمونهای استخدامی فرایندی است تخصصی و بنابراین باید به وسیله متخصص روانشناسی کار انجام گیرد. اما مدیران بیشتر سازمان های گوناگون آموزشی، پژوهشی، خدماتی و صنعتی کشورمان از این آگاهی ها در حد اطلاعات عمومی نیز برخوردار نیستند و انتخاب افراد را برای تصدی پستهای گوناگون، با روش های غیر علمی و بر اساس تجربه یا خواست مدیریت عالی سازمان، انجام می دهند، از طرف دیگر، چون در رابطه با هدف های اساسی سازمان محل کار خود، فاقد نگرشی نظام مند، هدف مند و بومی هستند نقش انتخاب علمی کارکنان را در بهره وری منابع انسانی سازمان، نمی شناسند. نتیجه این نا آگاهی ها حضور سازمان هایی است که میزان بهره وری آن ها در مقایسه با سازمان های کارآمد بسیار کمتر است. در مقاله حاضر قصد داریم ابتدا نظریه چند عاملی بهره وری و مدل نظام مند انتخاب و به کارگیری اثر بخش منابع انسانی(مناباماس) را معرفی کنیم و سپس نقش آزمونهای استخدامی را در فرایند انتخاب علمی کارکنان و هم چنین مسئولیت مراکز کاریابی را در این زمینه ها روشن سازیم.

کلیدواژه ها:

انتخاب علمی کارکنان ، برنامه ریزی نیروی انسانی ، آزمون استخدامی ، هنجار ، اعتبار ، پایانی ، مصاحبه استخدامی ، مناباماس ، شرح شغل ، مراکز کاریابی