بررسی بین المللی مدیریت سوخت هسته ای مصرفی گزینه ها و ارزیابی

از زمان شروع تولید انرژی هسته ای در سال 1954 در نیروگاه هسته ای Obninsk با تولید تقریبی 5 مگاوات، تاکنون آمارنیروگاه های هسته ای به تعداد 445 نیروگاه با تولید تقریبی 381 گیگا وات و تامین 15/5 درصد ظرفیت تولید الکتریستهجهان رسیده است. این در حالی است که سوخت هسته ای هر 10 تا 12 ماه می بایست جایگزین شود و این رویه منجربه تولید 2000 تن سوخت هسته ای مصرفی به صورت سالیانه علاوه بر ذخیره کنونی 73000 تنی آن در سراسر جهانمی شود. با خاتمه یافتن دوره بهره برداری از سوخت هسته ای، سوخت مصرفی از راکتور به محل ذخیره آبی به عنوانگام میانی در انتظار مسیر دفع برای کاهش مخاطرات تابشی منتقل می شود. سه مسیر اصلی برای سوخت هسته ای مصرفیشامل بازفراوری، تسهیلات ذخیره شبکه خشک موقت و دفع نهایی می باشد.پژوهش حاضر رهیافت های جاری مدیریت سوخت هسته ای مصرفی در کشورهای دارای فناوری هسته ای را تا انتخابگزینه های ذخیره در زمان معین تا 300 سال، تصفیه، بسته بندی برای دفع و دفع مورد بررسی قرار می دهد . در ادامه باارزیابی گزینه های مذکور رویه های برتر را در هر بخش انتخاب می نماید. در خاتمه فرضیه معیار ارزیابی مربوطه در نتیجهاستخراج می گردد. رویه های بررسی شده به منظور امکان سنجی مدیریت سوخت هسته ای مصرفی در کشور با توجه بهشروع فعالیت نیروگاه هسته ای قابل بهره برداری می باشد.

کلیدواژه ها:

سوخت هسته ای مصرفی ، پسماندهای هسته ای ، معیار ارزیابی مدیریت پسماند