بررسی پتانسیل های زیست محیطی سواحل از منظر توسعه گردشگری (مورد مطالعه: سواحل انزلی کیاشهر)

امروزه، با گسترش دانش و توسعه ابزار و امکانات، میزان فعالیت های انسانی در طبیعت و محیط زیست، ازجمله سواحل، افزایش پیدا کرده و متعاقبا اثرگذاری آن نیز گسترده تر شده است و این فعالیت ها، گاهی اوقات،افزایش میزان آسیبپذیری و تخریب محیط زیست، به ویژه در سواحل، را به دنبال داشته است. سواحل شمالیکشور و به ویژه سواحل استان گیلان با داشتن جاذبه های ساحلی و امکانات نسبی، از قابلیت بالایی برای جذبگردشگر برخوردارند و سواحل انزلی- کیاشهر از نمونه این سواحل است. اما از آنجاییکه هر نوع توسعه باید پایدار و با حفظ توان های زیست محیطی باشد، عوامل متعدد طبیعی و انسانی میتواند این پتانسیل ها را بامحدودیت روبه رو سازد. هدف این پژوهش بررسی وضعیت کلی سواحل انزلی- کیاشهر از منظر پتانسیل توسعه گردشگری از منظر زیست محیطی و شناخت عوامل محدودکننده است. در این پژوهش کاربردی، برایگردآوری اطلاعات از بررسی تصاویر ماهوارهای و نقشه های پایه و همچنین مطالعات نظری و بررسی هایمیدانی استفاده شده و در نهایت، پتانسیل های توسعه، شناسایی و در قالب نقشه های مختلف، طبقه بندی شد.نتایج نشان می دهد بیشتر سواحل انزلی- کیاشهر به وسیله فعالیتهای اقتصادی و ساخت و سازهای متعدد و همچنین توسط نهادهای دولتی و خصوصی به تصرف درآمده است و بخش دیگری نیز به دلیل تخریبمحیطی، کاربری کشاورزی و محدودیت های قانونی و همچنین پایین بودن ظرفیت تحمل زیست محیطی،محدودیت توسعه دارند و تنها کمتر از یک سوم از این سواحل دارای قابلیت توسعه می باشند که این محدودهبیشتر در طول سواحل حاجی بکنده و به صورت محدود در طول ساحل کیاشهر است.

کلیدواژه ها:

گردشگری ساحلی ، حفاظت زیست محیطی ، سواحل انزلی کیاشهر ، پتانسیل توسعه