بررسی رابطه نیازهای انسان و معماری پایدار

معماری پایدار که در واقع زیرمجموعه طراحی پایدار است را شاید بتوان یکی از جریان های مهم معماری معاصر به حساب آوردکه عکس العملی منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت به شمار می رود. در دهه های گذشته با تاکید بر هر یک از سهگرایش و معیار تعریف معماری پایدار )طبیعی ، فرهنگی و فناوری ( و یا ترکیبی از دو یا هر سه آنها ساختمان های زیادی در کشور های مختلف ساخته شده است. اما در دهه های اخیر در بحث پایداری بیشتر تاکید بر عوامل زیست محیطی و اقتصادی بوده و بعد اجتماعی پایداری از توجه کافی برخوردار نبوده است. معماری پایدار مانند سایر مقولات معماری، دارای اصول وقواعد خاص خود است و شامل سه مرحله صرفه جویی در منابع، طراحی برای بازگشت به چرخه زندگی و طراحی برای انسان می باشد که ما در این مفاله بیشتر بعد طراحی برای انسان را مد نظر قرار دادیم. اصل طراحی برای انسان آخرین و شاید مهمترین اصل از معماری پایدار است. این اصل ریشه در نیازهایی دارد که برای حفظ و نگهداری عناصر زنجیره ای اکوسیستملازم است، که آنها نیز به نوبه خود بقای انسان را تضمین می کنند.در این مقاله ابتدا با بررسی اختصاری مفهوم توسعه پایدار، معماری پایدار و معرفی اصول شکل دهنده آن، شناختی از این معماری و اهداف آن حاصل شده و در ادامه با توجه به اصل پاسخگویی به نیازهای انسان در معماری پایدار، مفهوم انسان ونیازهای او در سطوح مختلف مورد بررسی قرار گرفته و سعی بر آن است تا با معرفی معماری پایدار به عنوان معماری پاسخگو، مدلی برای تامین نیازهای همه جانبه انسان ارائه گردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، معماری پایدار ، پایداری اجتماعی ، نیازهای انسان