بکارگیری مدلهای نظام ملی مدیریت نوآوری جهت ارتقای شاخصهای نوآوری و افزایش توان تولید فناوری

تحولات فناوری در یک کشور و نیز میزان کارآیی شرکتهای درگیر رقابت در عرصه تجارت بین المللی کالاها و خدمات صرفا بستگی به عملکرد بخش تحقیق و توسعه آنها ندارد بلکه به نحوه مدیریت و سازماندهی منابع موجود در سطح شرکتی و ملی بستگی دارد. نظام ملی مدیریت نوآوری نظامی است که در آن بخش خصوصی و دولتی, دانشگاه ها و مراکز علمی و همچنین مؤسسات دولتی برای نیل به هدف یکسانی که همانا تولید علم و فناوری بومی میباشد با یکدیگر به تعامل می پردازند یا بعبارت دیگر مجموعه ای از نهادهای مجزا است که بصورت انفرادی یا مشترک در امر توسعه و گسترش فناوریهای جدید فعالیت می کنند و چارچوبی را فراهم می کنند که دولتها در آن چارچوب بتوانند در زمینه فرآیند نوآوری سیاستگذاری نموده و آنها را بمورد اجرا بگذارند. ماهیت چنین تعاملی که اهدافی چون ابداع, حمایت, تأمین مالی و یا نظارت بر علوم و فناوریهای جدید را دنبال می کند می تواند فنی, تجاری, حقوقی, اجتماعی و مالی باشد. هدف این مقاله ارائه تعریفی از نظام ملی مدیریت نوآوری و معرفی مجمل مدلهای مختلف آن جهت ارتقای شاخصهای نوآوری و افزایش ظرفیت تولید فناوریهای نو در کشور می باشد.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، نظام ملی مدیریت نوآوری ، شاخص های نوآوری ، علوم و فناوری