تعیین سطح چابکی مورد نیاز و ارزیابی و بهبود سطح چابکی در یک واحد تولیدی، مطالعه موردی شرکت آرمین لوله شرق زاهدان

سرعت فزاینده تغییرات فناوری از یک سو و تغییر ماهیت تقاضای مشتریان و تشدید رقابت بین سازمان ها از سوی دیگر باعث شده است که سازمان ها به شدت به دنبال کسب مزایای رقابتی جدید برای برتری بر رقبا و تأمین بهتر نیاز مشتریان باشند. یکی از پارادایم های افزایش انعطاف پذیری سرعت و کیفیت، چابکی سازمانی است. در این پارادایم نوین سازمان قادر است توانایی کامیابی در محیط همیشه در حال تغییر و غیر قابل پیش بینی را بدست آورد. در این راستا این پژوهش به منظور ارزیابی و تعیین سطح چابکی در صنایع تولید لوله پلی اتیلن و پولیکا صورت گرفت. بدین منظور شرکت آرمین لوله شرق زاهدان به عنوان مورد مطالعه انتخاب شد. در این پژوهش از دو مدل شریفی و ژانگ، جهت تعیین سطح چابکی مورد نیاز، و مدل جکسون ویوهانسون جهت ارزیابی و ارائه راهکارهایی برای بهبود چابکی استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که صنعت تولید لوله پلی اتیلن و پولیکا در محیط کسب و کار نسبتا آشفته ای فعالیت میکند و بکارگیری راهکارهایی جهت فائق آمدن بر این تغییرات امری ضروری می نماید.

کلیدواژه ها:

چابکی سازمانی ، مدل شریفی و ژانگ ، مدل جکسون و یوهانسون ، راهکارهای بهبود چابکی