بررسی تزریق گاز در یکی از میادین نفتی ایران

گاز یکی از متداولترین سیالات تزریقی برای تامین فشار و ازدیاد برداشت میباشد چرا که در بسیاری از نواحی چه بصورت گاز همراه و چه بصورت مخازن گازی در دسترس است تزریق گاز برای مخازنی که ضریب حجمی نفت آنها نسبتا بالاست اثر قابل توجهی را در بازیافت نفت دارا میباشد از عوامل مهمی که در تصمیم گیری درباره تزریق گاز در یک مخزن منظور می شود و جود یک منبع گاز ارزان به مقدارکافی و نزدیک به محل تزریق است تزریق دوباره گازتولیدی از مخزن به عنوان اصلی ترین منبع تزریق گاز در نظر گرفته می شود تزریق گاز در مخازن نفتی به عنوان فرایند ازدیاد برداشت بدوصورت تزریق غیرامتزاجی سیلابزنی گازی و تزریق امتزاجی انجام می گیرد. تولید نفت به وسیله تزریق گاز معمولا یک فرایند غیرامتزاجی است مگر آنکه گاز در فشار بالا تزریق شده یا از هیدروکربن های غنی استفاده شود. در تزریق غیرامتزاجی یک جریان دو فازی مایع نفت با سطح تماس مشخص درحفره ها قابل مشاهدها ست ایننوع تزریق در مخازن دارای نفوذپذیری عمودی خوب یا مخازن ضخیم و یا شیب تند کارامدتر است کاربرد این روش اگرچه موثراست ولی با مشکلاتی نیز همراه است که بالا بودن کشش سطحی و نیروی مویینگی درحفره های بسیار کوچک سبب به تله افتادن نفت درون آنها می شود مقددارنفت به تله افتادهدرکل مخزن نیز قابل توجه است و هرچند با افزایش فشار تزریق گاز می توان براین مشکل تا حدودی غلبه کرد ولی تزریق امتزاجی گاز برای حل این مشکل ضروری است.

کلیدواژه ها:

تزریق گاز ، تزریق امتزاجی و غیرامتزاجی ، دبی تولیدی ، چاه های تولیدی و تزریقی ، ازدیاد برداشت