بررسی فنی و اقتصادی جایگزینی حلال شیرین سازی مورد استفاده در مجتمع گاز وگاز مایع 0011 از دی اتانول آمین به مخلوط دی اتانول آمین و متیل دی اتانول آمین

فرآیندهای آمینی یکی از رایجترین فرآیندهای شیرین سازی است که با استفاده از جذب شیمیایی توسط آلکانول آمینها ترکیبات اسیدی را از گاز جدا میسازد. دی اتانول آمین و متیل دی اتانول آمین پرکاربردترین آمینها میباشند. متیل دی اتانول آمین در مقایسه با دی اتانول آمین به دلیل جذب مناسبتر، گرمای واکنش پایین تر و همچنین کاهش میزان آمین در گردش از مقبولیت بیشتری نسبت به مابقی آمین ها برخوردار است. مهمترین تفاوت متیل دی اتانول آمین با سایر آمینها در این است که این آمین در مقابل هیدروژن سولفید انتخاب پذیر است. در سالهای اخیر پژوهشهای مختلفی در جهت ارتقا و بهبود جذب کربن دی اکسید توسط حلال متیل دی اتانول آمین صورت پذیرفته است. از جمله این پژوهشها میتوان به ترکیب متیل دی اتانول آمین با یکی از آمینهای نوع اول یا دوم اشاره نمود. در این راستا امکان تغییر نوع حلال مورد استفاده در واحد شیرین سازی مجتمع گاز و گازمایع 0011 - به عنوان مورد پژوهشی- با استفاده از نرم افزارهای شبیه سازی Aspen Hysys 8.4 و Promax 2.0 مورد بررسی فنی و اقتصادی قرار گرفت. در این پژوهش جایگزینی دو حلال، متیل دی اتانول آمین، مخلوط متیل دی اتانول آمین/ دی متانول آمین به جای حلال کنونی )دی اتانول آمین( مورد بررسی فنی و اقتصادی قرار گرفت. از این میان، مخلوط متیل دی اتانول آمین/ دی اتانول آمین با غلظت 01 درصد وزنی متیل دی اتانول آمین و 01 درصد وزنی دی اتانول آمین بهعنوان حلال پیشنهادی انتخاب گردید.

کلیدواژه ها:

دی اتانول آمین ، متیل دی اتانول آمین ، مجتمع گاز و گازمایع 0011 Aspen Hysys 8.4 و Promax 2.0