فرم دهی ورق های فلزی با روی لیزر فرمینگ به روش تجربی

یکی از جدیدترین روش های شکل دهی مواد فرم دهی به وسیله اشعه لیزر می باشد در این شیوه تنش های حرارتی ایجاد شده در اثر حرارت دهی موضعی ماده موجب تغییر شکل می شود. به عثلت وابستگی این شیوه به خواص حرارتی ماده می توان با کمک آن فلزات سخت و همچچنین قطعات ظریف و پیچیده را شکل دهی نمود. فرایند گرمایشی خطی با لیزر یکی از فرایندهای شکل دهی گرم ورق های فلزی است در این روش به کمک پرتو لیزر در راستای مورد نظر حرارت داده می شود و در اثرن یروهای بین لایه ها لنگر نسبتا بزرگی ایجاد و باعث خم شدن ورق می شود. از جمله صنایعی که با لیزر در ارتباط هستند می توان صنایع هوافضا صنعت خودروسازی کشتی سازی و میکروالکترونیک را نام برد از مزایایا لیزر می توان به انعطاف پذیری قابلیت اتوماسیون اشاره کرد قابلیت خم کاری یا لیزر نیاز به مطالعات بیشتری دارد تا بتوان پارامترهایی تاثیر گذار را تشخیص داد در این مقاله برآنیم تا اثر سرعت تابش دهی لیزر به ورق تعداد خطوط تابش دهی و توان لیزر را نسبت به خم ورق به صورت تجربی بررسی نماییم و با ساتفاده از شیوه تاگوچی نتایج مورد مطالعه قرارگرفته است در نهای تیک آنالیز رگرسیون انجام می شود و یک معادله بدست می آید تا مشخص شود کدام یک از پارامترها تاثیر بیشتری بر خم دارند.