بررسی تیمارهای مختلف تقلید چرا علوفه روی تولید و شادابی گونه Bromus tomentellus در مراتع قره باغ استان آذربایجان غربی
محل انتشار: دومین همایش ملی صیانت از منابع طبیعی و محیط زیست
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 529
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CNRE02_024
تاریخ نمایه سازی: 16 شهریور 1395
چکیده مقاله:
مراتع از وسیعترین منابع طبیعی موجود در کره خاکی هستند که استفاده از آنها با مدیریتی مناسب می تواند از لحاظ اقتصادی و کشاورزی مقرون به صرفه می باشد. با توجه به نتایج موفقیت آمیز کشت برخی از گراسها از جمله گیاه در مراتع قره باغ آذربایجان غربی، تعیین مقدار برداشت مجاز Bromus tomentellus می تواند در حفظ و بهره برداری صحیح از آن مفید باشد و بقای آن را تضمین کند. این تحقیق نیز با همین هدف انجام گردید تیمارهای آزمایشی شامل چهار شدت برداشت 25، 50 و 75 درصد و شاهد (بدون برداشت) بودند. در هر تیمار 10 پایه از گونه بعنوان تکرار مورد نظر قرار گرفته که بر روی هریک متغیر های وابسته مورد ارزیابی قرار میگیرد. نتایج حاصل در قالب طرح اسپلیت پلات در زمان در چهار سال 1386 تا 1389 در نرم افزارهای SAS و IRRISTAT مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که اثر سال، شدتهای مختلف برداشت و اثر متقابل سال و شدت های مختلف برداشت بر روی تولید علوفه و شادابی گونه Bromus tomentellus در سطح یک درصد معنی دار است. تیمار شاهد با شدت برداشت 25 درصد از لحاظ آماری اختلاف معنی داری ندارند. مقایسه دو شدت برداشت 25 و 50 درصد نیز حاکی از عدم اختلاف معنی دار بین این دو تیمار میباشد. با افزایش شدت برداشت به میزان 50 و 75 درصد میانگین تولید به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش یافت. میانگین تولید و شادابی از سال 1386 تا سال 1389 روند نزولی داشته است، که علت این امر کاهش شدید میانگین تولید و شادابی در شدت برداشت 75 درصد بوده است. سایر تیمارهای شاهد، 25، 50 درصد، در طول این 4 سال روند تقریبا یکسانی داشتند. براساس تجزیه AMMI، مؤلفه اصلی اثر متقابل اول (IPC1) در سطح 1 درصد معنی دار شد و 99/19 درصد از مجموع مربعات اثر متقابل را بیان نمود. بای پلات اولین مولفه اصلی اثر متقابل و میانگین تولید نشان داد که تیمار 75 درصد دارای کمترین میزان تولید و پایداری و تیمار 50 درصد دارای بیشترین پایداری میباشد و میزان تولید آن از میانگین تولید بیشتر است. با توجه به نتایج بدست آمده میتوان شدت برداشت 50 درصد را برای این گونه درنظر گرفت که شادابی و سلامت گیاه نیز در طول سالیان متمادی حفظ گردد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
احمد احمدی
عضو هیات علمی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان آذربایجان غربی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :