بررسی خصوصیات زیستفنی گونه درختچهای سیاه ولیک و کاربرد آن در زیست مهندسی

ریشه گیاهان با مسلح سازی خاک موجب افزایش مقاومت برشی و در نتیجه موجب افزایش پایداری دامنه ها می شوند. میزان مسلح سازی بستگی به خصوصیات زیست فنی ریشهی گیاهان دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر ریشه گونهی درختچهای سیاه ولیک ( CRATAEGUSELBURSENSIS) در تثبیت دامنه ها که موجب افزایش میزان آگاهی ما از خصوصیات زیست فنی این گونهی بومی می شود.برای تعیین ویژگی های سیستم ریشهای از روش دیواره پروفیل در عرصه و از دستگاه اینسترون استاندارد برای ارزیابی خصوصیاتزیستفنی و اندازه گیری مقاومت کششی ریشه ها در آزمایشگاه استفاده شد. از مدل Wu نیز برای برآورد میزان مسلح سازی استفاده شد. بااجرای روش دیواره ی پروفیل ونتایج حاصل از آن نشان داد که با افزایش عمق خاک، نسبت سطح ریشه به سطح خاک ، میزان مسلح- سازی و تعداد ریشه ها کاهش می یابد.کمینه و بیشینه مسلح سازی برای سیاه ولیک، بالایشیب به ترتیب 0/04 و5/39، پایین شیب به ترتیب 0/21 و11/77 کیلو پاسکال برآورد شد. با انجام 40 تست موفق مقاومت کششی دربالا و 40 مورد هم درپایین شیب، مشخص شد که متوسط مقاومت کششی سیاه ولیک در بالای شیب76/11 و بیشینه و کمینه آن به ترتیب 622/55 و 18/09 مگاپاسکال و در پایین شیب 70/83 و بیشینه و کمینه آن به ترتیب 327/87 و 12/89مگا پاسکال است. این مطالعه ما را در مورد خصوصیات زیست فنی گونه جنگلی سیاه ولیک افزایش می دهد که از این نتایج می توان در تثبیت دامنه ها به روش زیست مهندسی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

خصوصیات زیست فنی ، مقاومت برشی خاک ، زیست مهندسی ، مدل Wu ، سیاه ولیک