مطالعه و بررسی عوامل پایین بودن راندمان انتقال و توزیع آب در کانالهای آبیاری (مطالعه موردی شبکه بمپور)

واقعیت مشهود در سطح جهانی این است که غالب پروژههای آبیاری و زهکشی اجرا شده در دنیا به اهداف پیشبینی شده منجر نگردیده و در مواردبیشماری با شکست مواجه گردیده است. بطور کلی دلیل پایین بودن بازده آبیاری، می تواند در مدیریت و چگونگی بهره برداری از شبکه های آبیاری باشد. هدف اصلی از احداث شبکه های آبیاری، جلوگیری از تلفات آب در مسیرهای انتقال و توزیع و همچنین کنترل و بهینه کردن مصرف آب می- باشد، که لازمه این کار کنترل جریان آب در کانالها بر اساس هیدرومدول تعیین شده و نظارت بر مصرف آب می باشد. قسمت قابل توجهی ازتلفات آب در شبکههای آبیاری و زهکشی مربوط به بخش انتقال و توزیع میباشد. یکی از راهکارهای اساسی جهت بالابردن راندمان در این بخش از شبکه، اجرای پوشش بتنی است. اهداف اصلی در طرح حاضر، بررسی راندمان انتقال آب در کانالهای آبیاری شبکه بمپور استان سیستان وبلوچستان و بررسی علل و مشکلات موجود در بهرهبرداری از کانالهای آبیاری آن میباشد. بر اساس نتایج بدست آمده، بیشترین و کمترین راندمان کانالهای فرعی بترتیب 09 / 97 و 81 /64درصد بدست آمد که مربوط به کانالهای L.C- و 1 B.C- 64 میباشد، و راندمان 24 کانال فرعی بین این دو مقدار متغیر میباشد. همچنین متوسط راندمان 24 کانال فرعی 89/05 درصد بدست آمده است.

کلیدواژه ها:

راندمان انتقال ، کانال ، بمپور ، شبکه آبیاری