بهبود کارایی سیستم های پردازشی ترکیبی: مورد مطالعه الگوریتم های جبر خطی

امروزه پردازنده های مرکزی و گرافیکی هر یک از توان پردازش موازی خاص خود برخوردارند. یکی از راه کارهای بهبود هر چه بیشتر کارایی سیستم ها اینست که بتوان از توانمندی های هر دو نوع پردازنده به تناسب کارکردهای هر یک بهره برداری نمود. به عبارت دیگر اگر بتوان هر کار را روی پردازنده مناسب اجرا کرد، کارایی کل سیستم بهبود می یابد. در این پژوهش پس از تحلیل نظری سیستم های پردازشی ترکیبی، الگوریتم های جبر خطی به طور خاص بررسی شده اند. سپس این تحلیل نظری با اجرای یک نمونه الگوریتم جبر خطی به دو شیوه مورد سنجش قرار گرفته است. در شیوه اول، الگوریتم بصورت ترتیبی روی پردازنده مرکزی پیاده سازی می گردد و در شیوه دوم نیز اجرا بصورت ترکیبی موازی روی پردازنده های مرکزی و گرافیکی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

سیستم ترکیبی ، جبر خطی ، پردازنده گرافیکی ، پردازش موازی ، کارایی بالا