شادکامی و رضایت از زندگی دانشجویان جانباز و ایثارگر

تحقیق حاضر به مطالعه ی رابطه بین شادکامی و رضایت از زندگی دانشجویان جانباز و ایثار گر دانشگاه های آزاد اسلامی واحد ارومیه و مهاباد پرداخته است . روش تحقیق از حیث گردآوری داده ها ، کمی و غیر آزمایشی و از نظر ارتباط بین متغیر های تحقیق ، توصیفی از نوع همبستگی است . جامعه آماری آن تمام 253 دانشجوی جانبز و ایثار گر دانشگاه های آزاد اسلامی واحد ارومه و مهاباد است . نمونه آماری پژوهش 150 نفر است که به روش تصادفی سیستماتیک انتخاب شدند . ابزار گرد اوری داده ها پرسشنامه سنجش شادکامی اکسفورد (1389) و پرسشنامه رضایت از زندگی دینر (1985) بودند . پایاییی این دو پرسشنامه به ترتیب0/87 و 0/91 به دست آمد برای آزمون فرضیه ها، از روش های آمار اسنباطی (ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغییره ) در نرم افزار SPSS16 استفاده شد . یافته ها نشان داد بین شادکامی و رضایت از زندگی در سطح P < 0/05 رابطه معنادار وجود دارد ، همچنین بین ابعاد شادکامی با رضایت از زندگی در سطح P < 0/05 نیز همبستگی مثبت و معنادار وجود دارد. می توان نتیجه گرفت که تغییرات رضایت از زندگی از روی مولفه های شادکامی قابل پیش بینی است .

کلیدواژه ها:

شادکامی ، رضایت از زندگی ، دانشجویان جانباز و ایثارگر