کرامت انسانی و رابطه آن با گناه از دیدگاه علامه طباطبایی

کرامت عبارتست از شرف و عزت و دارای دو قسم کرامت ذاتی و ارزشی می باشد . همه ی انسان ها از کرامت ذاتی برخوردارند و آن به خاطر داشتن قوه عقل است که خداوند به طور فطری در وجود همه ی آنها گذاشته است. اما کرامت ارزشی انسان با انجام اوامری که او را به سعادت و حیات آن جهانی نزدیک می کند بدست می آید . از منظر علامه طباطبایی کرامت دارای شرایطی است و آن تقوا و وفای به عهد الهی است . به همین دلیل بین کرامت و گناه یک رابطه متضاد وجود دارد . زیرا او تقوا که به معنی دوری از گناهان است را از شرایط داشتن کرامت میداند. پس هر چه گناهان انسان بیشتر باشد او از کرامت الهی بیشتر دور می شود .

کلیدواژه ها:

کرامت ، تقوا ، گناه ، علامه طباطبائی