بررسی کابرد انواع سجع در مرزبان نامه

مرزبان نامه از شاهکارهای بلامنازع زبان و ادب فارسی در نثر مصنوع مزین است . کتابی است که مولف ، آن را از زبان حیوانات بیان کرده است . در بسیاری از موارد به دلیل توجه نوسینده در آراستن سخن به بدیع لفظی و برجستگی خاص «لفظ» با مراعات سجع ، موازانه و نیز تزیین و تلمیح کلام به آوردن احادیث، امثال، اشعار عربی و فارسی از حد نثر مصنوع متداول ، گذشته و صورت شعری دل انگیز یافته است . این کتاب پر است از صنایع مختلف بدیعی از جمله سجع و موازنه ، انواع جناس و ترفند های خیال برانگیز بیانی مانند: استعاره و تشبیه و کنایه، مولف از میان آزایه های بدیعی، از آرایه های لفظی و در بین آنها از سجع و ازدواج بیشتر استفاده نموده است . این نوشتار بر آنست که بازتاب صنایع بدیع لفظی (انواع سجع) را در این کتاب سترگ بررسی کند .

کلیدواژه ها:

مرزبان نامه ، بدیع لفظی ، سجع ، ازدواج ، موازنه