شناسایی و رتبه بندی عوامل موثر بر نوآوری سازمانی در کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی

مقدمه: تغییر و تحول در جامعه امروزی به قدری سریع، پیچیده و فراگیر است که توسعه و پیشرفت جامعه بدون واکنش و همگامی با آن ممکن نیست. تغییر است که همیشه فرصت جدید و متفاوت فراهم می کند. جهت ایجاد رشد، تداوم توسعه عملکرد و ایجاد تنوع در عملکرد در چنین محیط های پویایی، مهمترین راه، خلق نوآوری است. چرا که نوآوری به عنوان عامل مهم و حیاتی سازمان ها به منظور ایجاد ارزش و مزیت رقابتی پایدار در محیط پیچیده و متغیر امروزی می باشد؛ بنابراین نوآوری سیستماتیک در جستجوی هدفمند و سازمان یافته برای تغییر است. در شبه پارادایم مدیریت دولتی نوین، مدیران دولتی در تلاش هستند تا راه های جدید و نوآورانهرا برای کسب نتایج فعالیت های دولتی پیدا کنند. هدف اصلی این تغییر پارادایم افزایش کارایی و اثربخشی سازمان های عمومی است ( اسکالن، 2012 ) روش پژوهش: در پژوهش حاضر هدف اصلی بررسی عوامل موثر بر نوآوری و رتبه بندی آن ها می باشد. با توجه به موضوع و سوالات، تحقیق حاضر به لحاظ هدف از نوع کاربردی است؛ که اطلاعات آن از طریق تکنیک دلفی و به شیوه پیمایشی و میدانی و کتابخانه ای جمع آوری گردیدهاست. برای تحقیق حاضر با توجه به ویژگی های جامعه آماری شیوه نمونه گیری تصادفی ساده و متناسب با حجم در نظر گرفته شد و تعداد حجم نمونه در بخش کیفی 18 نفر و در بخش کمی 183 نفر ارزیابی شد. پایایی پرسشنامه نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ مقدار 89 / 0 تعیین گردید. در این تحقیق با تجزیه و تحلیل و جمع بندی نتایج سوالات تحقیق به کمک نرم افزارهای excel ،spss پرداختیم. سپس با استفاده از آزمون فریدمن اقدام به اولویت بندی عوامل موثر بر نوآوری کارکنان شد. نتیجه گیری: نتایج حاصله نشان داد که ترتیب عوامل فردی، سازمانی، محیطی مهمترین تاثیر را داشتند.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، خلاقیت ، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی