تناسبات عرفانی

تناسبات از ابتدای خلقت بشر و آگاهی او نسبت به مسائل و محیط اطرافش مطرح بوده و از دیرباز تا کنون مورد پژوهش و بررسی هنرمندان و دانشمندان گوناگون قرار گرفته است .منظور تمامی تئوریهای تناسبات، ایجاداحساس نظم بین اجزاء یک ترکیب بصری است. ارتباط دو مفهوم عرفان و معماری که هر دو رسالتی آگاه دهنده بر خاطر انسانی داردبر کسی پوشیده نیست. عرفان راه وروش برای رسیدن به مقصودوغایت نهایی انسان رانشان میدهد و معماری فضایی را فراهم می کند که در آن کالبد مفاهیم و معانی متعالی انتقال می یابد.در معماری ایرانی همواره روابط مشخصی در اندازه های فضاهای معماری موجود است که این تناسبات در بناهای تاریخی بسیار دیدهمی شود.این پژوهش در شهر شیراز بابررسی خانه های معماری دوره قاجاریه به علت بیشترین تعدد بنای تاریخی با مطالعه میدانی و با استناد از منابع کتابخانه ای به بررسی پرداخته شده است تا بتوان دو مقوله هندسه و عرفان را که در معماری ایرانی به فراموشی سپرده شده و تبدیل به بحران گشته را بازنگری کند واز الگوها،تناسبات هندسی در فرم ها و عناصر معماری این دوره در راستای عرفان در معماری معاصر گنجاند

کلیدواژه ها:

هندسه ، تناسبات ، عرفان ، معماری عرفانی ، معماری قاجاریه ،