بررسی تأثیر ارتفاع کوله و نوع خاک بر روی عملکرد لرزه ای پلهای دره ای بتنی

پلها از حیاتیترین سازههای شناخته شده در مهندسی عمران هستند که آسیب جزیی یا کلی به آنها میتواند منجر به خسارات مالی و تلفات جانی بسیاری شود. پلهای تک قابی بتنی با مقطع جعبهای و کولهی نشیمندار از رایجترین کلاس پل-های موجود هستند که در آنها اتصال روسازه به زیرسازه صلب، اتصال ستون به فونداسیون از نوع مفصلی و اتصال عرشه به کوله به واسطهی تکیه گاههای الاستومریک میباشد. در این مطالعه رفتار لرزهای این نوع از پلها با ارتفاع متغیر کوله، جنس خاک متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است. برای این منظور مدلهای تحلیلی سه بعدی با در نظر گرفتن کلیهی غیرخطیهایمربوط به مصالح شامل بتن و فولاد و غیرخطیهای مربوط به رفتار اجزای پل شامل خاک، کوله، شمع، کلیدهای برشی و تکیه گاههای الاستومریک ساخته و تحت دو زلزلهی حوزهی دور و نزدیک به گسل قرار گرفتهاند. نتایج آنالیز مودال و آنالیز تاریخچه زمانی دینامیکی نشان از تاثیر عمدهی این پارامترها در رفتار لرزهای پلها دارد. همانطور که در این مطالعه نشان داده خواهدشد، با افزایش ارتفاع کوله و درنتیجه افزایش حجم خاک پشت کوله سختی پل افزایش یافته و جابجایی در جهت طولی کاهش مییابد. تغییر جنس خاک پشت کوله تاثیر چندانی در شکلهای مودی و دوره تناوب طبیعی سازه نخواهد داشت ولی اثر آن بر جابجایی وابسته به ارتفاع کوله میباشد. در کولههای با ارتفاع زیاد خاکهای درشت دانه به جابجاییهای کمتر منجر خواهند شد و در کولههای با ارتفاع کم خاکهای چسبنده عملکرد بهتری خواهند داشت

کلیدواژه ها:

پلهای درهای ، تاثیر جنس خاک ، تاثیر ارتفاع کوله ، زلزلهی حوزهی دور و نزدیک