بررسی طرح پیشنهادی جلوگیری از افزایش ترک در کوله سازه پل قدیمی محمدحسن خان قاجار شهرستان بابل

پا بر جا بودن آثار تاریخی یک منطقه نشانگر دلایل زیادی است از قبیل: رخ داد کم زلزله آن منطقه و یا پایداری آن اثر تاریخی ومقاوم سازی آن. نظر به این که توزیع و میزان پراکندگی آثار تاریخی در استان های کشور مشاهده می شود و استان مازندران با2 درصدی از کل آثار تاریخی کشور، یکی از استانهای تاریخی کشور است و لازم به ذکر است که این / اختصاص سهمی در حدود 6 منطقه نمایانگر پهنه ای لرزه خیز است و هر لحظه احتمال وقوع زلزله ای که حیات این آثار با ارزش را به مخاطره بیاندازد می رود.نوآوری و خلاقیت و به کارگیری تجارب دلیلی بر تولید شاهکارهایی توأم با فنی مهندسی در سازه هایی از قبیل پل شده استکه بهترین و زیباترین پل های قدیمی در سرتاسر جهان ماحصل این خلاقیت است.با بررسی پل های تاریخی ایران می توان نتیجه گرفت که عوامل گوناگونی در شکل و چگونگی ساخت آن نقش داشتند. در این مقاله سعی شده است تا مشخصه های معماری و سازه ای پل های قدیمی و پل محمدحسن خان قاجار شهر بابل مورد بررسی قرار گیرد. طرح پیشنهادی نیز باجلوگیریاز افزایش ترک در کوله های این پل قدیمی با عنوان جلوگیری از رشد گیاهان، حفاری های غیرمجاز،عبور وسایل نقلیه سنگین که بار ضربه ای ودینامیکی تولید میکنند و بارگذاری وباربرداری متناوب که خستگی را در سازه به وجود می آورد ارائه شده است. بی تردید شناخت و بررسی این آثار به لحاظ اهمیت و جایگاه ویژه شان در مسائل اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و هنری شاخص هستند می توانند موضوعات بکری برای شناخت بیشتر مهندسی و معماری بومی این سرزمین کهن باشند