ارزیابی روانگرایی و پارامترهای تأثیرگذار بر این پدیده در سازههای زیرزمینی

امروزه با توجه به احداث شبکه حمل و نقل عمومی، حفظ محیط زیست و هزینه زیاد تأمین زمین در مناطق شهری، هر روزه تقاضا برای ساخت سازههای زیرزمینی از جمله تونلها افزایش مییابد. از طرفی در کنار مزایای فراوان اینگونه سازهها، با توجهبه اینکه سازهی ساخته شده بطور مستقیم تحت تأثیر خاک اطراف خود میباشد، معایبی همچون؛ عمق روباره کم آنها، زمین سست شهری، و وجود ساختمان و سازههای حساس بر روی ایستگاه زیرزمینی، به شدت اینگونه سازهها را در برابر زلزلهآسیبپذیر مینماید. که در صورت عدم پیشبینی راهکارهای لازم، موجب خسارات مالی و جانی فراوانی خواهد شد. از جملهاین خرابیها در زمان زلزله، میتوان به پدیده روانگرایی خاک اطراف تونل اشاره کرد. با وجود تحقیقات فراوان صورت گرفته در زمینه روانگرایی خاکها، تا به حال مطالعات کمتری بر روی تأثیر روانگرایی در سازههای زیرزمینی انجام شده است. لذا در این مقاله بر آن شدیم تا تأثیر پارامترهای مهم و آسیبپذیر )پارامترهای فیزیکی خاک، آبهای زیرزمینی، شکل هندسی و موقعیتقرارگیری تونل( بر روانگرایی سازههای زیرزمینی را که از قبل توسط محققین مختلف مورد مطالعه قرار گرفته، برای مهندسین و طراحان عمران فراهم آوریم، تا زمینهای برای مطالعات دقیقتر در این حوزهی مهم مطالعاتی در آینده، فراهم شود

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، سازههای زیرزمینی ، تونل ، پارامترهای مهم روانگرایی