اولویت بندی 4روش پر کاربرد شناسایی نقاط حادثه خیز با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) مطالعه موردی: محور قدیم آمل بابل

آمار تلفات جانی و خسارات مالی تصادفات در کشور ما قابل توجه است. جهت کاهش تلفات و خسارات ناشی از تصادفات، بایدنقاط حساس و حادثه خیز شناسایی گردد، تشخیص نقاط حادثه خیز بوسیله مدل ها و روش های گوناگونی انجام می شود.ازجمله این روش ها روش فراوانی تصادفات، نرخ تصادفات، شدت تصادفات و نرخ شدت تصادفات می باشد. هیچ یک از این - روش ها نتیجه قطعی و قابل اطمینانی نداده و درجه اعتبار هر یک از این روش ها نسبت به دیگری مشخص نیست، در این مطالعه با استفاده از روش تحلیل سلسه مراتبی AHP و نظر خبرگان و متخصصان، این 4 روش بر اساس معیار های ناثیرگذاردر شناسایی نقاط حادثه خیز از دیدگاه متخصصان و کارشناسان امر اولویت بندی شده، در نهایت، میزان ارجحیت هریک از روش ها نسبت به یکدیگر در شناسایی و معرفی نقاط حادثه خیز بدست می آید. این روش میتواند زمانی که برای شناسایینقاط حادثه خیز محوری خاص؛ هریک از روش ها نتیجه جداگانه ای به ما می دهد، راهکاری برای شناسایی دقیق تر و جامع تر نقاط حادثه خیز و همچنین اولویت بندی نقاط معرفی شده جهت رفع حادثه خیزی و در نتیجه جلوگیری از هدر رفت منابع در کشور باشد. در ادامه نقاط حادثه خیز برای مسیر جاده ی قدیم آمل بابل بر اساس 4 روش معرفی شده شناسایی شدند. -همانطور که انتظار میرفت با بازدید و مطالعات میدانی مشخص شد نقاط معرفی شده توسط روش نرخ شدت از اولویت های - خاصی نسبت به سایر نقاط معرفی شده جهت رفع حادثه خیزی برخوردار می باشند

کلیدواژه ها:

نقاط حادثه خیز ، تصادفات رانندگی ، تحلیل سلسله مراتبی ، محور آمل بابل