طراحی مدل بازگشت سرمایه (ROI) به منظور ارزیابی دوره های کارشناسی ارشد در یک سازمان دفاعی

پژوهش حاضر با هدف ارانه مدلی برای اندازه گیری بازگشت سرمایه به منظور ارزیابی دوره های کارشناسی ارشد سازمان انجام شد. پژوهش از نوع کاربردی و در چارچوب روش توصیفی از نوع زمینه یابی بود؛ جامعه آماری آن را دانش آموختگان مقطع کارشناسی ارشد سازمان که 75 نفر بودند، تشکیل داد. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 62 نفر انتخاب گردید. روش نمونه گیری، تصادفی طبقه ای است. برای گردآوری داده ها نیز از روش کتابخانه ای و میدانی استفاده شد. پژوهش در دو مرحله انجام شد . در طی مرحله اول یک گروه کانونی (Focus Group) برای شناسایی اهداف، دلایل ،مولفه های مزایای مالی و غیرمالی و هزینه های دوره کارشناسی ارشد و همچنین به عنوان ورودی برای طراحی پرسش نامه شماره یک پژوهش حاضر اجرا شد. در مرحله دوم ابتدا دو پرسشنامه که پرسشنامه اول با 34 سئوال که شامل 5 مؤلفه و پرسشنامه دوم 17 گویه که شامل 4 مؤلفه در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت تنظیم گردید که مؤلفه های مدل بازگشت سرمایه را مورد سنجش و اندازه گیری قرار داد. داده های جمع آوری شده نیز در محیط SPSS طبقه بندی و میزان ضریب پایایی باروش آلفای کرونباخ (0/936) برای این ابزارمحاسبه شد. هدف اصلی این پژوهش، ارائه مدلی جهت اندازه گیری بازگشت سرمایه به منظور ارزیابی دوره های کارشناسی ارشد سازمان بود. یافته های پژوهشی منجر به شناسایی اجزای مدل بازگشت سرمایه که با ارائه مدل معرفی گردید، همچنین شناسایی نقاط قوت و ضعف دوره کارشناسی ارشد،اندازه گیری تغییرات صورت پذیرفته در نتایج سازمانی و اندازه گیری میزان ارزش افزوده دوره های مذکور در سطوح مختلف مدل بازگشت سرمایه گردید.بنابراین با توجه به نتایج به دست آمده و تأیید آن توسط تحقیقات قبلی و نظریه های موجود، نتیجه گرفته شد که چارچوب ارائه شده از پشتوانه نظری و تجربی و اعتبار کافی برخوردار بوده و اجرای آن، به منظور اندازه گیری بازگشت سرمایه به منظور ارزیابی دوره های کارشناسی ارشد سازمان هوافضا پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

بازگشت سرمایه ، سطح واکنش ، سطح یادگیری ، سطح کاربرد ، سطح نتایج