کیفیت آب سرشاخه های کارون و نقش واهمیت آن درتعدیل شوری رودخانه هاومسیل های شورطبیعی حوزه میانی

کیفیت آب رودخانه های کارون ودز قبل از ورود به مخازن از شرایط مطلوبی برخوردار است .لیکن دردامنه های جنوبی زاگرس بعلت وجود سازند های زمین شناسی تبخیری و شور کننده واضافه شدن مسیل ها وشاخه های نسبتا پرآب باکیفیت نامناسب ازجمله رودخانه های شوراندیکا ، مرغاب ،لالی ،شوردشت بزرگ،شوربتوند ،بهلول بتوند بصورت طبیعی باعث افزایش شوری آب رودخانه کارون درپایین دست می گردند. لذا برنامه ریزی ومدیریت استفاده بهینه ازمنابع آب رودخانه کارون بدون توجه به کیفیت آب شاخه هاومسیل های شورطبیعی امکان پذیر نبوده وهرگونه تصمیم گیری در کاهش حجم جریان رودخانه ازسرشاخه ها خود باعث تشدید اثرات شاخه های شور طبیعی برکیفیت آب رودخانه خواهد شد.متوسط هدایت الکتریکی شاخه های شورطبیعی فوق الذکر مطابق با اندازه گیری های بعمل آمده بترتیب برابر با15744 ، 2966 ، 6000 ، 21232 ، 11233، 11687 میکروموس برسانتی متر می باشد دراین پژوهش تلاش براین است تاباتوجه به کمیت وکیفیت شاخه های شورطبیعی اثرات آنها برکیفیت آبراهه کارون وهمچنین حجم وجریان آبگذاری رودخانه به منظور تقلیل اثرات سرشاخه ها ومسیل های مذکورموردبررسی وتجزیه وتحلیل واقع شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، رودخانه کارون ، شاخه های شورطبیعی ، حوزه میانی ، طبقه بندی شولر ، ویلکوکس