بررسی دینامیک شوری آب رودخانه کارون با استفاده از مدل ریاضی

در مواردی که رودخانه‌ها به عنوان یکی از منابع تأمین کنندة نیاز جوامع بشری مطرح می‌گردند، علاوه بر کمیت و میزان آورد رودخانه، کیفیت آب نیز جزء پارامترهای مهم مورد توجه قرار می‌گیرد. مسایل شوری و سمیت عناصر شیمیایی ممکن است در برخی طرح‌ها به اندازه‌ای جدی باشد که سایر بخش‌های طرح را تحت تأثیر قرار دهد. بطوری که اگر در مورد آن چاره‌اندیشی نشود می‌تواند طرح را از حیز انتفاع خارج سازد. مقدار کل نمک را می‌توان بر حسب مقدار کل جامدات محلول (TDS) نیز بیان نمود. کاهش آبدهی رودخانه کارون در مسیر خود بر اثر برداشتهای روزافزون آب از یک سو و در عین حال تخلیه پسابهای شهری، صنعتی و کشاورزی به رودخانه از سوی دیگر وضعیت کیفی رودخانه را به مخاطره افکنده است. در این تحقیق با استفاده مدل ریاضی FASTER ضمن شبیه‌سازی اثر دبی بر مقدار ‏TDS و EC در این رودخانه و تعیین کلاس آب کشاورزی با توجه به شرایط موجود منطقه در ایستگاه اهواز بعنوان ایستگاه شاخص، مقادیر دبی برای طبقه‌بندی کلی کیفیت آب تعیین گردیده است. نتایج شبیه سازی پارامترهای شوری و TDS نشان می دهد که وضعیت رودخانه برای کم‌آب‌ترین ماه در طول دورة آماری 83-80 در گروه محدودیت کم تا متوسط طبقه بندی می شود.

کلیدواژه ها:

شوری ، مقدار کل جامدات محلول ، نسبت جذب سدیم ، هدایت الکتریکی آب ، رودخانه کارون