بررسی رژیم آبی رودخانه زاینده رود

زاینده رود بعنوان مهمترین رودخانه مرکزی ایران دارای نقش ویژه ای در حیات طبیعی و انسانی منطقه مرکزی ایران می باشد. با توجه به نقش عوامل غیر طبیعی مانند تونل های اول و دوم کوهرنگ و سد زاینده رود در رژیم این رودخانه، رفتار این رودخانه نیز دارای پیچیدگی های خاص خود است. ایستگاه های چلگرد و دره در بدلیل اندازه گیری آب ورودی از حوضه کارون به حوضه زاینده رود دارای ویژگی خاصی هستند همچنین دو ایستگاه قلعه شاهرخ و ورزنه نیز دارای ویژگی خاصی هستند، قلعه شاهرخ بدلیل اینکه این ایستگاه ورودی سد زاینده رود است که تعیین کننده میزان کم آبی و پر آبی حوضه گاوخونی می باشد و ایستگاه ورزنه که آخرین نقطه رودخانه زاینده رود است که به باتلاق گاوخونی منتهی می شود در این مقاله سعی گردیده به بررسی رژیم آبدهی این رودخانه با توجه به وضعیت خاص آن پرداخته شود.

کلیدواژه ها:

زاینده رود ، رژیم آبی ، تالاب گاوخونی