اثر محیط کشت بر برخی از شاخص های رویشی گیاه سرخارگل در شرایط اینویترو

سرخارگل ارغوانی گیاهی علفی و چندساله و بومی آمریکای شمالی بوده و به لحاظ تجاری گونه ای بسیار ارزشمند محسوب می شود. تحقیقات انجام گرفته نشان داده اند که سرخارگل اثرات خوبی روی سیستم ایمنی دارد. کشت بذر سهرخارگل در شرایط درون شیشه ای برای تسریع در رشد، افزایش عملکرد آن و همچنین پر آوری شاخساره با اعمال هورمون ها در محید کشت های با کلات آهن متفاوت، قابل بررسی است. در این تحقیق سطوح هورمونی BAP با غلظت های 1/5، 1، 0/05 میلی گرم بر لیتر و هورمون NAA با غلظت های 1، 0/75، 0/025 میلی گرم بر لیتر برای هرکدام ازمحیطهای کشت MS,VS اعمال گردید.این طرح به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 32 تیمار و هرتیمار با 3 تکرار انجام شد. صفات قابل بررسی بر روی گیاهچه ها شامل کلیه صفات رویشی مثل تعداد برگ ، وزن تراندام هوایی، وزن خشک اندام هوایی و درصد جوانه زنی می باشد. نتایج آزمایش نشان داد که نسبت های اکسین به سیتوکنین بر عملکرد گیاه موثر است. بیشترین تعداد بر، در محید حاوی 0 میلی گرم بر لیتر NAA و 1 میلی گرم بر لیتر BAP داشتیم که بیشترین وزن خشک اندام هوایی را 0/094 میلی گرم بر گرم به خود اختصاص داده است

کلیدواژه ها:

سرخارگل ، محیط MS ، محیط VS ، نفتالین استیک اسید ، بنزیل امینو پورین