قابلیت های روانی مدیران جهت انجام بهینه مدیریت در شرایط بحرانی

هر گونه اقدام و یا خبر از ایجاد تغییر و تحول در درون یک سازمان می تواند مولد زنجیرهای از کنشها و واکنش های غیر قابل پیش بینی از جانب شاغلین آن سازمان باشد، که گهگاه می توانددر قالب شرایط بحرانی درسازمان بروز نماید . عدم وجود تدابیر لازم از سوی مدیریت سازمان به منظورمواجهه با وقایع مذکور در بسیاری از موارد ممکن است ناخوشایند باشد و عکس العمل های ، نسنجیده ، یا عجولانه می تواند حیثیت سازمان را خدشه دار ساخته و موجبات بی اعتمادی در میان کارکنان سازمان و حتی افراد خارج از سازمان که ناظر بر رویکردها و وقایع درون سازمان می باشند را به دنبال داشته باشد . مقاله ای که در پیش روست با ارائه ادله علمی و مثالهای مناسب از برخی از شرکتهای داخلی و خارجی ، سازمانها و یا حتی پدیده های اجتماعی به مدیران سازمان هایی که قصد ایجاد تغییر و تحول در حوزه مدیریتی خود را دارند توصیه می نماید که به منظور مهار و کاهش آثار نامطلوب روانی ناشی از تغییر و تحول در سازمانها و همچنین دستیابی به راندمان بالاتر و افزایش بهره وری ناشی از تغییر، سعی نمایند حتی الامکا ن روند تحولا ت مورد نظر خود را با طبیعت ، خوی و فطرت انسانی سازگار نمایند و شرایط عادی تغییر و تحول را با اعمال انفعالی و نسنجیده به شرایط اضطراری و بحرانی تبدیل ننمایند . به عبارت دیگر شرایط بنحوی مهیا شود که فرآیند تغییر حتی الامکان نامحسوس و نتایج حاصله از آن خوشایند و محسوس باشد.