توجه به ویژگی های هویتی کودکان در طراحی معماری فضاهای متعلق به آنها

با توجه به اینکه کودکان جمعیتی معادل نوزده میلیون و صد و سی هزار نفر را در ایران به خود اختصاص داده اند, لذا این بخش از جمعیت به عنوان سرمایه اینده کشورمان مطرح هستند و مهم ترین نقش را برای ساختن جامعه دارند. توجه بهکودکان و نیاز های آنها در محیط شهری,اعم از آموزش ,پرورش,رشد وتفریح می تواند در زندگی فردی آنها تاثیر بسزایی داشته باشد.با بررسی پژوهش های انجام شده در زمینه روانشناسی محیطی،می توان به این مهم دست یافت که نحوه طراحیصحیح محیطکودکان می تواند به ایجاد خلاقیت و ابتکار در کاربران و رشد ذهنی و هوشی انها کمک کند.در واقع این تحقیق سعی به بیان ویژگی های محیطی موثر بر عوامل تسریع کنند و پرورش دهنده خلاقیت در کودکان 3تا 6 ساله را دارد چراکه دوران کودکی مهمترین زمان در پرورش خلاقیت است. با قرار دادن علم و هنر معماری در کنار راهبردهای روانشناسی رشدکودکان و فاکتورهای آموزشی نوین، به بیان اصولی طراحی معمارانه برای خلق فضای آموزشی در راستای ارتقا انگیزش وخلاقیت کودک پرداخته شد

کلیدواژه ها:

کودکان ، انگیزش و خلاقیت ، محیط آموزشی ، روانشناسی رشد ، اصول طراحی کودکان