سنتز و بهینه سازی هیدروژل ابرجاذب کامپوزیتی جدیدی بر پایه کیتوسان با استفاده از نانو ذرات خاک

وجود نانو ذره های خاک رس در هیدروژل ها عامل مؤثری در رسیدن به هیدروژل های ابرجاذب نانوکامپوزیتی است. حضور نانو ذره های خاک رس نه تنها باعث افزایش در جذب آب می شود بلکه استحکام هیدروژل را نیز افزایش خواهد داد. استحکامکم زیست بسپارهای هیدروژلی کاربرد آنها را در زمینه های گوناگون محدود می کند. بنابراین حضور نانوذره های خاک رس در زیست بسپارهای هیدروژلی می تواند استحکام آنها را افزایش دهد. در این مقاله، هیدروژل های کامپوزیتی جدیدی بر پایه کیتوسان از طریق همبسپارش شبکه ای آکریلیک اسید و ایتاکونیک اسید با استفاده از نانوذره های خاک رس مانند سدیممونت موریلونیت سنتز شدند. پتاسیم پرسولفات و متیلن بیس آکریل آمید به ترتیب به عنوان آغازگر و پیوند دهنده عرضی بکار گرفته شدند. اثر تغییرات سرعت جذب آب هیدروژل ها تعیین گردید. یک ظرفیت تورم بهینه در مقدار 02 درصد از سدیم مونت موریلونیت بدست آمد. همچنین ساختار هیدروژل به وسیله تکنیک های طیف سنجی مادون قرمز ) FTIR (، پراکندگی اشعه ایکس ) XRD ( و میکروسکوپ پویشگر الکترونی ) SEM ( تعیین شد

کلیدواژه ها:

هیدروژل ، ابرجاذب های نانوکامپوزیتی ، آکریلیک اسید ، ایتاکونیک اسید