بررسی انتقادی منطق فازی بهمثابه یک روش علمی در علوم اجتماعی

منطق علوم اجتماعی از بدو پیدایش قطعی و کلاسیک بوده است. با ظهور منطق فازی به تدریج استفاده از این منطق در علوم اجتماعی بهدلیل تواناییها و کاربردهای فراوانی رواج یافت که در حل مسائل مربوط به این علم به آن نسبتداده میشد. تغییر منطق در یک علم یا دستگاه معرفتی پیامدهای فراوانی دارد که بر سایر اجزا اثر میگذارد. مقاله حاضر سعی دارد با مطالعه این منطق و شناسایی پیامدهای آن به این سوال اساسی پاسخ دهد: آیا منطق فازی به الزامات یک روش «»؟ علمی پایبند است یافتههای این پژوهش نشان میدهد منطق فازی ویژگیهای اولیه و ضروری یک روش علمی را دارا نیست و بهعبارتدیگر نمیتوان آن را منطقی همپای سایر منطقها قلمداد کرد.

کلیدواژه ها:

منطق فازی ، علوم اجتماعی ، بررسی انتقادی ، روش علمی