نقش تحقیق و توسعه در رشد بخش حمل ونقل کشور با استفاده از الگوهای رشد برونزا

با توجه به سهم بخش حمل و نقل در تولید ناخالص داخلی و ارزش افزوده کشور و نیز به دلیل گستردگی و فراگیر بودن دامنه فعالیت های بخش حمل و نقل، بهرهگیری از R&D برای بهبود و اصلاح سیستم ها و روش ها و خلق دانش و نوآوری میتواند سهم بسزایی در کاهش هزینه ها و تسهیل فرآیندهای بخش حمل و نقل داشته باشد.فرضیه اصلی این مقاله بر این است که تحقیق و توسعه در رشد ارزش افزوده بخش حمل و نقل کشور اثر مثبت و معنا داری دارد. به عبارتی در این مقاله ما به دنبال سوالات ذیل هستیم:1) آیا تحقیق و توسعه بر رشد ارزش افزوده بخش حمل و نقل کشور اثر مثبت دارد 2) آیا سهم تحقیق و توسعه بر رشد ارزش افزوده بخش حمل و نقل کشور قابل توجه است که پاسخ به این سوالات می تواند در تصمیم گیری ها به سیاست گذاران اقتصادی کمک نماید.در این مقاله سعی بر این است تا با استفاده از الگوهای رشد برون زا نقش عواملی غیر از کار و سرمایه در رشد بخش حمل و نقل مورد ارزیابی و برآورد قرار گیرد. به منظور شناسایی نقش و اهمیت تحقیق و توسعه با تکیه بر ادبیات رشد برونزا و مطالعات تجربی انجام گرفته، متغیرهای مورد نیاز شناسایی می شوند و در قسمت بعد متغیرها از نظر مانایی مورد آزمون واقع می شوند و مدلی که از بطن مباحث نظری استخراج شده اند با استفاده از تکنیک های مناسب اقتصاد سنجی برآورد خواهد شد و در آخر نیز نتیجه گیری مطالب ارایه شده است.یافته های تحقیق حاکی از آن است که چنان چه نرخ سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه بخش حمل و نقل 1 درصد رشد یابد نرخ رشد ارزش افزوده بخش حمل و نقل 000418/0 درصد افزایش خواهد یافت. با توجه به نتایج برآورد می توان گفت چنان چه نرخ رشد نیروی کار بخش حمل و نقل 1 درصد افزایش یابد نرخ رشد ارزش افزوده 655/0 درصد افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

تحقیق و توسعه ، حمل و نقل ، الگوهای رشد برون زا