تحلیلی بر طراحی ویژه معماری اماکن اقامتی و گردشگی با رویکرد اکوتوریسم

هر صنعت گردشگری در هر کشوری به عنوان بخشی از فعالیت های اقتصادی در کنار بخش های دیگر موجب رونق و پیشرفت اجتماعی- اقتصادی آن کشور است. ورود گردشگران به هر منطقه باعث ایجاد اشتغال در آن منطقه می شود. اکوتوریسم یا گردشگری در طبیعت از گونه های مهم گردشگری است که بیشترین سازگاری با توسعه دارد. اکوتوریسم وسیله ای برای تحقق اهداف پایداری توسعه می باشد. این شاخه از توریسم مزایای توسعه پایدار از جمله حفاظت از منابع طبیعی، آموزش بازدیدکنندگان در باره مقوله ی پایداری و کسب سود توسط مردم بومی را نیز داراست. برنامه ریزی گردشگری طبیعی نخستین اقدام در مدیریت مناطق طبیعی با رویکرد گردشگری است. در این مطالعه با هدف شناسایی گردشگری طبیعی و تجزیه تحلیل طراحی فضاهای معماری و اماکن گردشگری متناسب با ویژگی های طبیعی در جهت جذب گردشگران و توسعه گردشگری پایدار و استفاده بهینه از کلیه امکانات و منابع با مدیریت علمی می باشد. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی صورت پذیرفته است و نتایج این مقاله نشان می دهد که مناطق دارای تنوع طبیعی و معماری متناسب با طبیعت و اکوتوریسم نقش اساسی در جذب توریست و جاذبه های گردشگری ایران و نیز توسعه گردشگری دارد.

کلیدواژه ها:

گردشگری پایدار ، توسعه پایدار ، اکوتوریسم ، اماکن اقامتی ، اکوتوریسم پایدار