شبیه سازی تأثیر گذاری سایه بان های افقی بر توزیع نور روز و آسایش بصری (نمونه موردی: فضای اداری در شهر تهران)

نور روز را می توان یکی از اصول بسیار مهم معماری پایدار دانست. نه تنها از لحاظ بهینه کردن مقدار مصرف انرژی، بلکه مطرح کردن کیفیت سلامت فضای داخل و افراد به حساب آورد. استفاده از یک سامانه کنترل نور روز در نما و یا پوسته ساختمان، علاوه بر افزایش کیفیت روشنایی طبیعی فضا، مصرف انرژی الکتریکی ساختمان را به طور قابل ملاحظه ای کاهش می دهد و همچنین در عملکرد حرارتی بنا مؤثر خواهد بود. سایه بان های افقی یکی از سیستم های کنترل نور روز می باشند، که در بسیاری از موارد در نقش سایه بان استفاده می شوند و علاوه بر آن در کنترل و بازتاب نور روز و کاهش شاخص جشم زدگی از طریق جداره ساختمان نقش مهمی ایفا می کنند. این مقاله به بررسی تأثیر پارامترهای ساختاری این سایه بان ها از جمله ابعاد آنها، زاویه چرخش، فواصل قرارگیری، بر کارایی روشنایی طبیعی و آسایش بصری در فضای اداری در شهر تهران می پردازد. در این مسیر از نرم افزارهای مدل سازی پارامتریک و شبیه سازی نور روز و آنالیزهای سالانه منطبق بر اطلاعات آب و هوایی، در ساعات اشغال فضا استفاده می شود. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که متغیرهای ساختاری از جمله ابعاد و زاویه چرخش سایه بان ها تأثیر به سزایی در توزیع روشنایی طبیعی و آسایش بصری خواهد گذاشت.

کلیدواژه ها:

نور روز ، آسایش بصری ، فضای اداری ، سایه بان های افقی ، شبیه سازی نور روز