نقش آموزش، فرهنگسازی و سرمایه های اجتماعی در توسعه پایدار منابع آب

بحران آب یکی از سه بحران اصلی جهان امروز است، لذا در صورت حفاظت و بهره برداری بهینه از منابع محدود آب (به ویژه آب شرب) تردیدی نیست. تلاش دولت ها و ذینفعان بخش آب در گستره جهان برای حفط و نجات این منبع حیاتی از تخریب و نابودی بیشتر نیز شاهد این مدعا است. در میان این تلاش ها، به کارگیری مفهوم توسعه پایدار و فرهنگ جدید مدیریت آب (IWRM) از جماه مواردی است که روز به روز فراگیرتر می شود. اقداماتی که ذیل این مفاهیم صورت می گیرند بسیار متنوعند اما از دیدگاه متخصصان امر مهمترین رکن توسعه پایدار از جمله در زمینه منابع آب، مساله آموزش، تربیت و آگاهی رسانی است. این موضوع از آن جهت است که انسان مهمترین مولفه موثر بر توسعه می باشد از اینرو آموزش و فرهنگ سازی در کنار استفاده از سرمایه های اجتماعی برای دستیابی به هدف توسعه پایدار ضرورت می یابد.در تحقیق حاضر ضمن مرور سابقه آموزش و فرهنگ سازی آب در سطح جهانی و ملی و اشاره ای گذرا به مبانی جامعه شناختی آموزش و فرهنگ سازی، ضرورت استفاده از روش های نوین آموزش و فرهنگ سازی به منظور دستیابی به توسعه پایدار منابع آب بیان شده است. پس از آن برخی روش های آموزشی نوین و مفهوم و کارکرد سرمایه های اجتماعی به عنوان ابزاری کارآمد جهت دستیابی به اهداف توسعه پایدار آب توضیح داده شده است. در ادامه اقدامات تجربه شده در قالب یک پروژه فرهمگ سازی و اگاهی رسانی در سطح استان تهران بیان و در پایان پیشنهاداتی برای ارتقا و تقویت مساله آموزش و فرهنگ سازی در راستای توسعه پایدار منابع آب ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، منابع آب ، آموزش ، فرهنگ سازی ، روش تحقیق عملی ، سرمایه های اجتماعی و استان تهران