چشم و جایگاه آن در ارتباط تصویری

ساختمان وجودی انسان از دستگاه های متعددی به وجود آمده که هر یک از آنها دارای وظیفه مخصوصی هستند؛ دستگاه احساس و ادراک که عهده دار شعور، حس اندیشه، لذت و اراده و دستگاه غیر احساس و ادراک که متصدی وظایفی از قبیل تغذیه، تنفس و امثال آن است. در این میان دستگاه بینایی به عنوان واسطه برقراری ارتباط با جهان اطراف جایگاه ویژه ای دارد. چشم به واسطه اطلاعاتی که درباره محیط اطرافمان به ما می دهد، یکی از مهمترین اعضای بدن به حساب می آید از این رو چشم و عملکرد بینایی را نباید تنها یک مکانیسم فیزیکی به حساب بیاوریم، هدف از این پژوهش بررسی ویژگی ها و توانایی های چشم، و دستیابی به اطلاعاتی پیرامون نحوه ی ارتباطات چشمی و تاثیر آن در هنرهای تجسمی است. این مقاله مبتنی بر روش تحقیقی توصیفی _ تحلیلی بوده و با استدلال استقرایی به جمع آوری اطلاعات پرداخته شده است و مباحث هر کدام جزء به جزء توضیح داده شده و در انتها به این نتیجه رسیده ایم که چشم این منبع ارتباطی و اطلاعاتی قوی در طول تاریخ تاثیرات بسزایی در هنرهای تجسمی از خود به جای گذاشته است.

کلیدواژه ها:

انواع دیدن ، زبان بصری ، خطای دید ، ارتباط چشمی