بررسی و تحلیل عنصر شخصیت در ویس ورامین اثر فخرالدین اسعد گرگانی

ویس و رامین فخرالدین اسعد، قدیمی ترین منظومه عاشقانه ای است که به صورت کامل به دست ما رسیده است. همه عناصر داستان با یکدیگر ارتباط دارند. مهم ترین عناصر داستان شخصیت اند. بعضی شخصیت را مهم ترین عنصر دانسته و گفته اند در داستان عمل جزئی از شخصیت است نخستین تحلیل شخصیت در کتاب فن شعر ارسطو آمده است ولی در دوره جدید داستان نویسی تحول زیادی یافته است به طوری که یکی از عناصر مهم و بسیار تعیین کننده در داستان نویسی امروزی پرداختن به شخصیت است. می توان گفت شخصیت ها به نوعی پایه ها و اساس یک اثر ادبی هستند. چرا که هر قدر پایه ها محکم تر باشند ساختمان داستان نیز مستحکم تر شده و سبب ماندگاری بیشتر می شود. در واقع شخصیت ها نماد بارز ویژگی های اساسی، اخلاقی، اجتماعی، الهی و یا قهرمانی قرار می گیرند و اوصافها را به صورت بارز در وجود خویش به نمایش می گذارند. چنانکه مانند سایر آثار ادبی به مرور زمان تغییر و تحول یافته و هر روز سیر روند تکامل بررسی آن پیچیده تر و پیشرفته تر می گردد. بدین ترتیب شخصیت های داستانی از طریق انتساب خصیصه های فردی، اجتماعی، سیاسی و... در یک متن معرفی می شوند و در جریان کنش ها و واکنش ها، بازتاب دهنده افکار، آمال و ناگفته های درونی خود، خالق اثر و ویژگی های محیطی هستند. هدف از مقاله حاضر، تحلیل ساختار شخصیت در ویس و رامین اثر فخرالدین اسعدگرگانی می باشد. ویس و رامین خیلی بیشتر از آنچه در ادبیات ما مطرح شده، ارزشمند است و قابلیت بررسی و پژوهشهای وسیعتری را دارد.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، ویس ، رامین ، فخرالدین اسعد گرگانی