بررسی رابطه بین خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان (مطالعه موردی: دانش آموزان دوره متوسطه شهرستان کرمانشاه)

بررسی متغیرهایی که با پیشرفت و عملکرد تحصیلی در دروس مختلف رابطه دارد، یکی از موضوع های اساسی پژوهش در نظام آموزش و پرورش است. خلاقیت از آن دسته عواملی هستند که می توانند هم در نقش تسهیل کننده و هم در نقش بازدارنده علمرکد تحصیلی ظاهر شوند. به دلیل اهمیت و ضرورت پرورش خلاقیت در فرایند آموزش و پرورش و تأثیر آن در عملکرد تحصیلی دانش آموزان، پژوهشگران در پژوهش حاضر رابطه ی بین خلاقیت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را مورد بررسی قرار داده است. پژوهش حاضر بر اساس روشی تحلیلی- توصیفی و استفاده از دو پرسشنامه خلاقیت (سیالی، انعطاف، ابتکار، بسط) و عملکرد تحصیلی در سطح شهرستان کرمانشاه و به صورت میدانی انجام یافته است. جامعه آماری شامل 12000 نفر دانش آموز دبیرستانی سطح شهرستان کرمانشاه در سال تحصیلی 1394-95 می باشند که بر اساس فرمول کوکران این تعداد به 372 به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. نتایج بیانگر آن بود که خلاقیت به طور کلی به بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان به میزان معناداری (0/000) منجر شده است و این میزان معنادار بوده است. در این میان سیالی (0/001) دارای بیشترین میزان معناداری و بسط دارای کمترین (0/007) میزان معناداری می باشد.

کلیدواژه ها:

خلاقیت ، عملکرد تحصیلی ، دانش آموز ، کرمانشاه