تاثیر بازی های آموزشی الکترونیکی و سنتی بر رشد خلاقیت دانش آموزان دختر پایه پنجم ابتدایی

پژوهش حاضر به بررسی نقش بازی های آموزشی الکترونیکی و سنتی بر رشد خلاقیت دانش آموزان دختر پایه پنجمابتدایی پرداخته است. روش این پژوهش نیمه آزمایشی بوده و جامعه آماری شامل دختران دانش آموز پایه پنجم ابتدایی شهرکرمانشاه می باشد سپس 40 نفر دانش آموز به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری شامل آزمونخلاقیت تورنس بود که ابتدا از 40 نفر پیش آزمون گرفته شد که آزمودنی ها به صورت شمارش تصادفی در دو گروه آزمایشو گواه قرار گرفتند و گروه آزمایش به مدت 12 جلسه از روش آموزشی به صورت بازی الکترونیکی در درس فارسی استفادهکردند و گروه گواه به روش بازیهای سنتی آموزش دیدند. پس از اجرای متغیر مستقل بازی های آموزشی الکترونیکی، پسآزمون از دو گروه گرفته شد و یافته ها با استفاده از آزمون تحلیل t مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های اینپژوهش حاکی از آن است که آموزش به روش بازی های آموزشی الکترونیکی بر افزایش مؤلفه های خلاقیت شامل (سیالی،انعطاف پذیری، بسط و گسترش و ابتکار و اصالت) نقش دارد یعنی هر چه تجربه بازی های آموزشی الکترونیکی بیشتر باشد،رشد مهارت های خلاقیت بیشتر است و رابطه دو متغیر در سطح 0/01 معنی دار می باشد.

کلیدواژه ها:

بازی آموزشی الکترونیکی ، بازیهای سنتی ، خلاقیت ، سیالی ، انعطاف پذیری ، بسط و گسترش وابتکار و اصالت ، پایه پنجم ابتدایی