بررسی رابطه بین طلاق اقتصادی و رضایت مندی زناشویی در بین فرهنگیان شهر رشت

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین طلاق اقتصادی و رضایت مندی زناشویی در بین فرهنگیان شهر رشت انجام گرفت. جامعه آماری درتحقیق حاضر شامل کلیه ی فرهنگیان شاغل در شهر رشت بود که باتوجه به حجم جامعه آماری (6311 نفر) بر اساس فرمول کرجسی ومورگان (1970) در ابتدا با روش نمونه گیری طبقه ای، در هر دو ناحیه آموزشی شهر رشت، مدارس انتخاب شدند. در گام نهایی در این مدارسبر اساس ظهور نمونه (فرهنگیان متاهل) 400 پرسشنامه توزیع شد. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته 22 سوالیطلاق اقتصادی و فرم 35 سوالی پرسشنامه رضایت مندی زناشویی بوده است.نتایج پژوهش نشان داد که بین طلاق اقتصادی و مولفه های رضایت مندی زناشویی رابطه معنادار وجود دارد (p<0/01) و این رابطه منفی ومعکوس است. یعنی با افزایش طلاق اقتصادی انتظار می رود میزان رضایتمندی زناشویی کاهش یابد.همچنین میان فرهنگیان شهر رشت در رابطه با طلاق اقتصادی و میزان رضایت زناشویی از نظر جنس و تعداد فرزندان و شغل همسر رابطهمعنادار وجود داشت؛ ولی از نظر سن، مدت ازدواج، سطح تحصیلات پاسخ دهنده، نوع اشتغال (معلم، کادر دفتری) و سطح تحصیلات همسررابطه معناداری مشاهده نشد.

کلیدواژه ها:

طلاق اقتصادی ، رضایت مندی زناشویی ، فرهنگیان