بررسی میزان گرایش دانشجویان به فرهنگ کارآفرینی

هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان گرایش دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان به فرهنگ کارآفرینی بود. سوالات تحقیق با در نظرگرفتن ابعاد کارآفرینی (توفیق طلبی، منبع کنترل درونی، مخاطره پذیری، تحمل ابهام، استقلال طلبی و خلاقیت) و با توجه به ویژگی هایجمعیت- شناختی مورد بررسی قرار گرفت. روش تحقیق مورد استفاده توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری پژوهش شامل میزان گرایش دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان به فرهنگ کارآفرینی می باشد که با استفاده ازروش نمونه گیری طبقه ای متناسب با حجم از میانجامعه آماری 351 نفربه عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه کارآفرینی با 47 گویه بود که ضریب پایایی آن بااستفاده از ضریب آلفای کرونباخ 0/92 بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفته است. در سطح توصیفی با استفاده از شاخص های آماری مانند فراوانی، میانگین و انحراف معیار به تجزیه و تحلیل داده ها پرداخته شد و در سطح استنباطی ازآزمون تی تک نمونهای، آزمون t مستقل، تحلیل واریانس وآزمون توکی استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین نمره ابعاد کارافرینی به ترتیببا بعد توفیق طلبی، منبع کنترل درونی، تحمل ابهام، خلاقیت، مخاطره پذیری و استقلال طلبی است. نتایج هم چنین نشان داد که در مولفهخلاقیت و مرکز کنترل بین گرایش دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان بر حسب میزان تحصیلات تفاوت معناداری وجود ندارد ولیدر سایر مولفه ها تفاوت معناداربود. در مولفه مخاطرهپذیری بین دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان بر حسب تفاوت معناداری وجوددارد و در سایر مولفه ها تفاوت معناداری مشاهده نگردید. با توجه به وضعیت تاهل نیز تفاوت معناداری بین افراد مجرد و متاهل مشاهده نگردیدو با توجه به جنسیت تفاوت معناداری بین گرایش دختران و پسران مشاهده نگردید.

کلیدواژه ها:

دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه اصفهان ، کارآفرینی ، توفیق طلبی ، منبع کنترل درونی ، مخاطره پذیری ، تحمل ابهام ، استقلال طلبی ، خلاقیت