بررسی رابطه بین خودکارآمدی با سبک حل مسیله خلاق در دانش آموزان دختر شهر اردبیل

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین خودکارآمدی با سبک حل مسیله به شیوه خلاق دانش آموزان انجام شد. طرح پژوهش توصیفی همبستگی بود. جامعه پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان دوره دوم شهر اردبیل که در سال تحصیلی 95-94 در این شهر مشغول به تحصیل بودند که از بین آنها 380 نفر (بر اساس جدول مورگان) به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی شرر و آدامز و سبک حل مسیله کسیدی ولانگ استفاده شد. همچنین برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی استفاده شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که بین خودکارآمدی و سبک حل مسیله دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد به این صورت که با افزایش خودکارآمدی سبک حل مسیله خلاق نیز افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، سبک حل مسیله خلاق ، دانش آموزان