یادگیری واژگان فارسی مبتنی بر روابط مفهومی در محیطهای چندرسانهای

یادگیری زبان فارسی مبتنی بر روابط مفهومی واژگان از مهمترین مهارتهای پایه ای برای یادگیری خواندن و نوشتن دانشآموزان در سال های آغازین مدرسه میباشد. هدف از این مقاله استفاده از محیطهای چندرسانهای، به سبب دارا بودن قابلیت هایی موثر به عنوان ابزاری کارآمد در فرآیند آموزش و یادگیری واژگان زبان فارسی است . یکی از اهداف آموزش زبان فارسی، ذخیرهی واژگانی فراگیران است. برای تحقق چنین هدفی در برنامه آموزش زبان فارسی می تو ان از روابط مفهومی واژگان سود جست. آشنایی دانش آموزان با روابط مفهومی واژگان موجب گسترش دایره ی واژگانی و درک عناصر زبانی آنان میگردد. روش مورد استفاده در این تحقیق، اسنادی، تحلیلی با استفاده از منابع چاپی و الکترونیکی است. یافته ها بیانگر آن است که یادگیری در محیط های چند رسانه ای در ایجاد انگیزه و علاقه فراگیران موثر است. از آنجا که واژگان زبان فارسی در شبکه ای از روابط مفهومی از جمله: مترادف ها، متضاد، با هم آیی، هم نامی، چند معنایی، شمول معنایی، عضو واژگی، جزء واژگی، واحد واژگی، و ... با یکدیگر در ارتباط هستند. در محیط چندرسانه ای تلاش میشود محتوا و موادآموزشی با انعطاف پذیری و جذابیت بیشتر و به صورت چند رسانه ای به گونه ای که تمام حواس را در یادگیری درگیر نماید ارایه گردد. یادگیری روابط مفهومی واژگان در محیط های چند رسانه ای در مقایسه با روش رایج در مدارس، اگر با توجه به اصول طراحی آموزشی از ویژگی تعامل، انعطاف پذیری و جذابیت برخوردار باشند یادگیری واژگان پایدارتر و عمیق تر خواهد بود. پی بردن به روابط مفهومی با استفاده از متن، صوت، تصویر و انیمیشن، و بکارگیری حواس مختلف، یادگیری را پایدارتر و موثرتر خواهد نمود. در نتیجه دانش آموزان روابط مفهومی واژگان را بهتر درک کرده و عملکرد توانایی آنان درخواندن و نوشتن بیشترخواهد شد. همچنین سطح یادگیری دانش آموزان در سایر دروس و علاقمندی آنان به مطالعه و فراگیری دانش و ادامه تحصیل افزایش خواهد یافت.

کلیدواژه ها:

یادگیری ، روابط مفهومی واژگان ، دایرهی واژگان ، چند رسانه ای