بررسی گردشگری روستایی در روستاهای شهرستان بجنورد

عدم برنامه ریزی فضایی در کشور و توجه خاص به مناطق برخوردار از شرایط توسعه موجب شده تا سایر مناطق کشور ازتوسعه باز بمانند. عدالت اجتماعی حکم می کند تا هر ناحیه با توجه به توان های محیطی خود به توسعه دست یابد. با سنجشتوانائی های محیطی اعم از قابلیت های انسانی و طبیعی می توان راهکارهایی برای توسعه پایدار را ارئه نمود. یکی از راه های رسیدن به توسعه پایدار توریسم روستایی است که در منطقه مورد مطالعه توریسم روستایی با توجه به جاذبه هایش خودنمایی میکند. هدف کلی این پژوهش شناسایی و معرفی روستاهای شهرستان بجنورد به عنوان یکی از سایت های توریستی و اکوتوریستیکشور می باشد، که باید با برنامه ریزی و مدیریت صحیح و هدفمند در جهت نیل به اهداف مهمی همچون توسعه توریسم و توسعه پایدار و در نهایت توسعه پایدار منطقه گام نهاد. موقعیت اقلیمی مطلوب روستاهای منطقه مورد مطالعه و نیز برخورداری از جاذبههای طبیعی همچون رودخانه، چشمه و پوشش گیاهی طبیعی و وجود باغات فراوان این مناطق را به یک مرکز توریستی -تفریحی برای اهالی شهرها و روستاهای اطراف تبدیل نموده است. اخیراً سرمایه گذاری هایی نیز توسط سرمایه گذاران بومی و غیر بومی جهت احداث مهمانسرا و پذیرایی از توریست ها صورت گرفته است. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای، میدانی و استفاده از نرم افزارهای کامپیوتری و جغرافیایی است. به عنوان نتیجه گیری کلی از این تحقیق می توان گفت: منطقه مورد مطالعه دارای توانمندی های متعدد شامل جاذبه های طبیعی، مردم شناختی، اکوتوریستی و باستان شناختی و جاذبه های انسان ساخت بسیاری است که می تواند مورد توجه کثیری از جهانگردان واقع شود