امکان سنجی طراحی مجتمع های تفریحی رفاهی و خدماتی در استان مازندران وتاثیرات آن بر گردشگری شهر آمل با رویکرد رابطه ی گردشگری و معماری

توجه به اهمیت گردشگری و رابطه ی مستقیم آن با توسعه ی اقتصادی مسئله ایست که امروزه در همه جای جهان به آن توجه شده است. در نظرگرفتن پتانسیل های موجود در کشور و کمبود فضاهای تفریحی، رفاهی، خدماتی ایجاب می کند تا به این مهمارزش بیشتری داده شود. در راستای رسیدن به این هدف بر آن شدیم با ارائه ی نکاتی مهم در ایجاد محیطی سالم برای شهروندان خسته از فعالیت های روزانه و گردشگران انبوه، تن خسته از پیچ و خم های جاده شرایطی ایده ال فراهم آوریم. این پژوهش از نوع توصیفی تحلیلی، در زمره تحقیقات کاربردی می باشد. جامعه آماری این تحقیق کلیه شهروندانی اند که در شهر آمل زندگیمی کنند که از میان آنان 483 نمونه مورد پرسشگری مستقیم قرار گرفته اند. پس از جمع آوری اطلاعات میدانی از طریق ابزار پرسشنامه با به کار گیری نرم افزار spss وآزمون آماری ضریب همبستگی ) correlate ( و ... روابط بین متغیر های تحقیق موردآزمون قرار گرفته که نشان داده ) 88.7 درصد( از مردم مورد پرسشگری ضرورت طراحی مجتمع های تفریحی رفاهی و خدماتی دراستان مازندران با توجه به نیاز مردم بومی و پتانسیل های گردشگری منطقه )مطالعه موری شهرستان آمل( رادر حد خیلی زیاد و زیاد ارزیابی کردند و فقدان چنین مجموعه ای را به صورت یکجا احساس کردند. نتایج حاصل از انجام این پژوهش با استفاده ازآنالیز ضریب همبستگی نشان داده که از میان متغیرهای تعریف شده رابطه مثبت و معنی داری در سطح 59 درصد بین متغیروابسته)امکان سنجی طراحی( و متغیرهای مستقل )فضای مطالعه، استفاده معلولین از فضا، کمپ برای مسافران، وجود بیمارستان، دسترسی مناسب، فضای ورزشی، اجرای مراسم محلی( وجود دارد. با توجه به نتایج به دست آمده می توان عنوان داشت که با برنامه ریزی های اصولی و اجرای طرح های جامع گردشگری می توان باعث توسعه ی شهر، جذب گردشگر و ایجاد فضایی آرام جهت دوری از تنش های روزمره شد.

کلیدواژه ها:

طراحی ، جذب گردشگر ، پتانسیل شهری ، گردشگری شهری ، صنعت گردشگری