برنامه ریزی و ساماندهی کاربری های اوقات فراغت شهر فیروزآباد

برنامه ریزی برای کاربری زمین شهری را می توان ساماندهی مکانی و فضایی فعالیت ها و عملکردهای شهری بر اساس خواست ها و نیازهای جامعه بشری دانست. این نوع برنامه ریزی در عمل هسته اصلی برنامه ریزی شهری به شمار می رود. روش تحقیق توصیفی – کاربردی و جامعه آماری، شامل کاربری فرهنگی، تفریحی، ورزشی، فضای پارک و جنگل، مذهبی و جهانگردی فیروزآباد است. هدف این پژوهش بررسی کاربری های اوقات فراغت شهر فیروزآباد و ارزیابی سطوح و سرانه های انها در وضع موجود، تحلیل جغرافیای محله های شهر فیروزآباد از لحاظ برخورداری از کاربری های اوقات فراغت کرده، مقایسه سطوح و سرانه کاربری ها در ارتباط با سرانه های استاندارد در طرح های شهری و محاسبه سطوح مورد نیاز و کمبودهای آن ها و همچنین پیش بینی سطوح مورد نیاز برای هر یک از کاربری های اوقات فراغت در افق 1400 است. نتایج بررسی ها نشان می دهد کاربری های فرهنگی، ورزشی، پارک و فضای سبز و جهانگردی – پذیرایی در وضعیت نامطلوب و نامناسبی قرار دارند و از سوی دیگر کاربری مذهبی در جایگاه مطلوب و مناسبی قرار گرفته اند. این وضعیت بیانگر عدم تعادل و ناهماهنگی بین کاربری های شهری است، بنابراین برنامه ریزان شهری باید به عوامل مختلف (کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، نحوه استفاده از اراضی و محله بندی، مسکن و ترافیک، فضای سبز و غیره) در رابطه با جمعیت و سطوح مورد نیاز در برنامه ریزی کاربری زمین شهری توجه اساسی داشته باشند تا این فرایند چه در مرحله تهیه و چه در مرحله اجرا به موفقیت بیانجامد.

کلیدواژه ها:

کاربری اراضی ، سرانه ، اوقات فراغت ، شهر فیروزآباد